Nu de notenkraker nog steeds geen aanstalten maakt om te vertrekken ben ik gisteren een kijkje wezen nemen. Op vrijdag zou het wel weer eens druk kunnen worden met vogelaars en fotografen, maar ik was ook wel wat benieuwd hoe het er tegenwoordig aan toegaat. Zo rond de klok van elf was ik er. Aan de reeds aanwezige fotografen was het snel duidelijk waar de vogel zich bevond. Op een een klein grasveldje op nog een 100 meter waar ik mijn ijsbereidingscursus gevolgd heb. Nadat ik mijn koffie en broodjes op had, ben ik maar tussen de andere fotografen gaan liggen. Ik bemerkte dat de aangevroren grond onder mij begon te ontdooien en dat mijn kleren onder de modder kwamen te zitten. Nice! Ik was voorbereid en had een grote skibroek aangetrokken 😉

Notenkraker – Iphone

De vogel ging overal zitten en zat geen moment stil. Daar word ik altijd een beetje zenuwachtig van. De kans op een beetje deftige foto is dan vrij klein is de ervaring. Op een gegeven moment zat de vogel achtereenvolgens op mijn lens, schoen en tas. Bizar, maar dat was wel genieten. Ik kon de vogel van zo dichtbij bekijken.

Ik moet zeggen dat de fotografen zich keurig gedroegen, maar de vogel was ook makkelijk en liet zich dan ook van zeer dichtbij bekijken en fotograferen.

Notenkraker
Notenkraker – Canon 5d mk2, ef 500mm f4, 1.4x tc; 1/400s, f5.6, iso 800, +1 stop
Notenkraker – Canon 5d mk2, ef 500mm f4, 1.4x tc; 1/320s, f5.6, iso 800, +1 stop

Nadat ik de nodige foto’s gemaakt had en het steeds drukker werd met fotografen ben ik vertrokken. Ik wist in Wageningen ook nog een Bosuil te zitten, dus die heb ik ook even opgezocht.

Bosuil – Canon 5d mk2, ef 500mm f4, 2x tc; 1/40s, f11, iso 400, -1/3 stop

Bij aankomst zag ik de uil al heerlijk in het zonnetje zitten. Ondanks het zachte winterlicht waren de contrasten in de foto toch vrij groot. Gelukkig is dat in photoshop (dank Nico voor de workshop) makkelijk terug te brengen. Ik vervolgde mijn weg naar Doorwerth om ook de ander bosuil op te zoeken. Helaas was die niet thuis. Toen ik door mijn zoeker de oude beuken afspeurde vloog er een buizerd door mijn beeld die ongeveer op de plek van de slaapholte van de uil ging zitten. Daar kon ik snel een foto van maken.

Buizerd

Na de laatste slok koffie heb ik mijn spulletjes ingepakt en ben ik weer richting huis getogen, waarbij ik nog net de avondspits voor kon blijven.