Wat doe je als je geen achtertuin meer hebt om te “astro-en”. Nou, dan ga je weer het veld in. Afgelopen week was het een paar dagen min of meer helder. Bijna nieuwe maan. Met de mini-montering (die zal ik maandagavond meenemen) in de tas ben ik op de dijk bij Zutphen gaan staan en lekker wat uitgeprobeerd.

Wanneer je een minuut belicht bij f4 en iso 800 zie je dat je niet oneindig lang kunt belichten, want dan raakt de foto binnen de kortste keren overbelicht. Hoe dat kan, nou door de lichtvervuiling. Onder de lichtkoepel hier aan de horizon zichtbaar is ligt Brummen.

Nu ben ik aan het experimenteren gegaan. Uiteindelijk leek het me het beste om met twee opnames een beeld te maken. In bovenstaande opnames is gebruik gemaakt van de mini-montering. Dus gevolgd op de sterren. Die zijn dan oom mooi rond. Uiteraard bevat de voorgrond zogenaamde bewegingsonscherpte.

Bij de tweede opname heb ik simpelweg de montering uitgezet. Te zien aan de streepjes in de lucht. De voorgrond is nu wel mooi scherp.

Nu komt het mooie. Na de cursus van Nico over het gebruik van lagen en maskers heb ik hier de twee foto’s samengevoegd.

Canon 6Da, ef 16-35mm f4 @ 35mm, Sky-Watcher Star Adventurer; f4, 2 x 60 seconden bij iso 800

One thought on “Orion en de ooievaars”

Geef een reactie